Ketenrollenspel óók bij ‘normale’ acceptatietest

Naam Arno Wilting
Functie Testcoördinator
Bedrijf Anderis Software Testing

Tijdens ketentesten is het gebruikelijk eerst een ketenrollenspel te houden. Zo is het mogelijk vooraf informatie op te halen bij de belangrijkste stakeholders en eventuele foute aannames weg te nemen. Zo’n rollenspel is ook prima te gebruiken in situaties waar het niet een keten van applicaties betreft, maar een proces binnen één of twee applicaties over gebruikers of afdelingen heen.

Normaal gesproken zit een (gebruikers) acceptatietest achteraan in het traject, waardoor de factor tijd een grote rol kan gaan spelen. Aan de ene kant logisch, omdat je graag de complete oplossing in één keer wilt laten accepteren. Aan de andere kant onlogisch, omdat de bevindingen uit een acceptatietest vaak niet zo gemakkelijk zijn om op te lossen en daardoor ook duurder. Bovendien zit de meeste kennis vaak in de hoofden van de eindgebruikers en staan de requirements voor een acceptatietest vaak niet goed op papier.

Zorg er dus voor dat je de eindgebruikers en stakeholders zo vroeg mogelijk in het traject betrekt – dit kan met een rollenspel. Hierin speel je het bedrijfsproces fictief na, op papier. Zo kan je ook hier al snel foute aannames wegnemen en eventueel extra requirements toevoegen. Ook eventuele procesverbeteringen zijn in zo’n sessie makkelijker waar te nemen en soms zelfs al te bespreken met de stakeholders. Door dit als testafdeling te organiseren, ben je onmiddellijk op de hoogte van wat er leeft onder de eindgebruikers en waar zij tegenaan lopen. Al deze informatie kan je meenemen bij de testen, voorafgaand en tijdens de GAT.

Nog een voordeel: je kunt zelfs zonder dat de software al klaar is, al een deel van de oplossing geaccepteerd krijgen. Als het proces en de voorgestelde oplossing in het rollenspel is goedgekeurd, zal hierover tijdens de echte GAT minder discussie komen. Door het rollenspel krijg je bovendien gebruikers van verschillende afdelingen bij elkaar – iedereen kan zien wat de ander doet. Zo komt er meer wederzijds begrip. Mensen worden zich ook meer bewust wat de consequenties zijn van hun acties voor het proces.